" NOITE DE INVERNO E BARAXA..."

Vai Manuel na taberna, el pide unha marrasquina, o tendeiro xa save o que Manuel quere, forman banca ou partida, sempre escolle o que vai botar a auga do seu prado, nas noites de xiada pra que non se queime o prado e preciso botarlle agua de pe, enton andan as "toles" abrindo e cerrando, uns a espreita dos outros, vixiando os seus movementos, cando cerra a taberna ou se termina a partida a la polas duas da madrugada empeza o vaile das inxadas na tl, agachados detrs dos pinos, como unha brinqueta de nenos e rapaces, ahora ti logo eu, pra mañan presumir de quen quedou ca agua no prado toda noite, xa non ahi rolda nin prorroteo, solo anda o chamado pe da poza ou a levada da sangradouro,con jaban, uo gabardina vella, tamancas ou botas de goma, pra friaxe da noite, con faroles e linternas percorren os regos cerrando toles como....tolos pola auga.